Türkiye’de İnsan Hakları Temelli Sivil Toplum Kuruluşları ve Mobilizasyon Stratejileri: Gözlemleyici, Norm-Dönüştürücü ve Kanun Yapıcı Bir Sivil Toplum İdeali

İnsan hakları alanında sosyal hareketlerden ve taban örgütlerinden barolara, iş derneklerine gayriresmî iletişim ağlarına kadar uzanan çeşitli aktörler bulunmaktadır. en etkin aktörlerden biri olan sivil toplum kuruluşları (STK) hem ulusal de uluslararası düzeylerde insan haklarının tesisi, korunması geliştirilmesi için dünya çapında işlevler görmektedir. Bu çalışma, temelli STK’lar üzerinden, Türkiye’deki faaliyetlerinin mobilizasyon stratejilerinin sistematik bir incelemesini yapmayı amaçlamaktadır. Glasius’un sınıflandırmasından yararlan bu çalışmada, STK’ların, gözlemcisi norm-dönüştürücü olarak seslerini duyurabilseler dahi, kanun yapıcı hakların tesisinde korunmasında yetersiz kaldıkları savunulmaktadır. STK’ları izlemede isim zikretme utandırma yargısal savunuculuk stratejilerini kullanırken, norm dönüşümünde çerçevelemeyi, yapımında ise stratejileri yaygın kullanılmaktadır. içerik analiz yöntemini kullanarak STK’ların belgelerine odaklanmakta ilişkisini inceleyerek akademik tartışmalara katkı sunmaktadır.